انتقال رهبری جنبش سبز به خارج از کشور و هدایت رسمی اعتراضات مردمی و جهت بخشیدن به آنها در شرایط فعلی، به نظر من بهترین راهکارممکن است. به این گزاره ها توجه نمایید:
1- خمینی از پاریس، انقلاب را رهبری کرد و اتفاقا این مطلبی است که در کتابهای درسی هم آمده که یکی از دلایل تاثیر گذار بر پیروزی انقلاب، رفتن امام به پاریس بود که موجب شد بیانیه های او سریع تر به دست مردم برسد و ارتباط مستقیم او با رسانه های خارجی، صدای جنبش انقلابی ایران را بهتر به گوش جهانیان رساند. پس رهبری جنبش از خارج کشور، به هیچ عنوان نشان ترس یا وابستگی به بیگانگان محسوب نمی شود.
2- از کودتای 22 خرداد 88، بیش از 6 ماه می گذرد. چرا در این مدت، جنبش سبز ایران نتوانسته یک تلویزیون ماهواره ای راه اندازی نماید؟ نخستین گام رهبری جنبش در خارج از کشور، می تواند راه اندازی تلویزیون سبز ایرانیان باشد. تلویزیونی که می تواند با دعوت از چهره های منتقد با سلایق مختلف، پیشاپیش زمینه روی کار آمدن دولت مردمی و قانونی ایران را مهیا کند و با حضور سران احزاب و اقلیت های قومی و مذهبی، راه را بر هرگونه هرج و مرج و استقلال طلبی و تصفیه حساب های عقیدتی ِِ پس از پیروزی ببندد.
3- دیر نیست که باز به مناسبتی دیگر، مردم به خیابان بروند و باز هم خون پاکانی دیگر به روی زمین بریزد، آنچه مسلم است این حکومت کثیف، با این شیوه سرنگون شدنی نیست. اگر قرار است با حضور در خیابان حق خود را بگیریم و یا با در خانه نشستن و اعتصاب سراسری، این هر دو نیاز به یک هماهنگ کننده که مورد پذیرش عموم مردم باشد دارد. با بیانیه های نیم بندی که در لفافه از مردم خواسته شود به اعتراضات قانونی خود ادامه دهند و نه شکل این اعتراضات و نه زمان آن مشخص شود به جایی نمی رسیم. اگر رهبران اصلاحات واقعا خواستار رادیکال نشدن اوضاع هستند که باید گفت در این شش ماه روز به روز جنبش مردم رادیکال تر شده است.
4- "محسن کدیور" ، "عطالله مهاجرانی" و "محسن سازگارا" چهره هایی هستند که هم اکنون در خارج از کشور بوده و می توانند با مقبولیتی که دارند، رهبری جنبش را به عهده بگیرند. نظر شما چیست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر